اسکی هم به عنوان تفریح و هم به عنوان یک ورزش یک پیشرفت طبیعی از کاربردهای سودمند آن بود یکی از اولین مسابقات، مسابقه اسکی صحرای کانتری در ترومسو، نروژ، در سال 1843 بود و داشتن کفش اسکیت fila از مهم ترین شرایط برای اسکی رفتن می باشد.
در دهه 1860 در کالیفرنیا در مسیرهای مستقیم سراشیبی با اسکی های 12 فوتی (3.7 متری) با بند انگشتی رقابتی وجود داشت. پاشنه گشاد بود اولین رویداد بزرگ پرش با اسکی در کریستینیا (اسلو فعلی) در سال 1879 برگزار شد.
با این حال، اسکی برای ورزش در اروپا، اساساً پس از انتشار اولین گذر از گرینلند (Paa ski over Grønland؛ 1890)، شرح فریتیوف نانسن از سفر 1888-1889 خود به خارج از گرینلند در اسکی، توسعه یافت.
اشتراک Britannica Premium را دریافت کنید و به محتوای انحصاری دسترسی پیدا کنید.
اکنون مشترک شوید
قبل از اواسط قرن نوزدهم، اسکی به دلیل اتصالات ابتدایی که اسکی را فقط از نوک پا به چکمه متصل می‌کرد، محدود می‌شد، که اسکی در سراشیبی را در شیب‌های تند یا شیب‌هایی که نیاز به مانور قابل توجهی داشت، غیرممکن می‌کرد.
طبق سنت (اگرچه اکنون موضوع بحث) است، در حدود سال 1860، Sondre Nordheim نروژی ریشه‌های غان مرطوب را به دور چکمه‌هایش از بند پنجه پشت پاشنه چکمه‌ها می‌بست تا آنها را محکم به چوب اسکی بچسباند.
پس از خشک شدن، ریشه های توس سفت شدند و ثبات و کنترل بهتری نسبت به تلاش های قبلی با تسمه های چرمی داشتند.
با این نوآوری، اسکی مدرن در سراشیبی یا اسکی آلپاین با سرعت و پیچ های مشخص خود امکان پذیر شد.
مدل 3D CAD کفش اسکی شامل پردازش مدل های جامد مجازی زیبایی شناختی (شکل 4a) است که توسط یک سازنده چکمه ارائه شده است، با توجه به اجزای پوسته.
سازنده یک مدل STL ارائه کرد که عمدتاً برای اهداف بازاریابی استفاده می‌کردند، که با استفاده از سطوح آزاد شکل درون‌یابی شد. از تکنیک‌های اسکنر لیزری نیز برای ایجاد مدلی از آستر و کاف استفاده شد.
حتی اگر این روش بر روی یک محصول خاص انجام شده است، می توان آن را برای مدل کردن سایر چکمه های اسکی نیز اعمال کرد.
اندازه کفش اسکی 26 سانتی متر (سیستم سایزبندی Mondopoint)، عرض داخلی در بخش عریض (LAST) 100 میلی متر و شاخص فلکس اسمی 130 بود که توسط سازنده اعلام شد.
