تا به حال یک جاروبرقی را به پریز تایمر دار آنالوگ وصل کرده اید ؟ فقط قبل از اتمام کار، آن را بدون هشدار خاموش کنید؟ یا شاید چراغ میز شما خوب کار کند، تا زمانی که کولر گازی را که به همان پریز برق وصل است روشن کنید.
این وقفه‌ها احتمالاً «سفرهای مزاحم» هستند، که در آن یک آشکارساز نصب‌شده در پشت دیوار، مدار الکتریکی پریز را هنگامی که چیزی را حس می‌کند که می‌تواند یک خطای قوس الکتریکی باشد – یک جرقه بالقوه خطرناک در خط برق، قطع می‌کند.
مشکل آشکارسازهای خطای قوس امروزی، به گفته تیمی از مهندسان MIT، این است که آنها اغلب در سمت حساس بودن بیش از حد اشتباه می کنند و در پاسخ به سیگنال های الکتریکی که در واقع بی ضرر هستند، برق پریز را قطع می کنند.
اکنون این تیم راه حلی ابداع کرده اند که آن را “پریز برق هوشمند” می نامند، به شکل دستگاهی که می تواند میزان مصرف جریان الکتریکی را از یک یا چند پریز تجزیه و تحلیل کند و می تواند بین قوس های خوش خیم تمایز قائل شود
– میخ های الکتریکی بی ضرر مانند آن ناشی از لوازم خانگی رایج – و قوس های خطرناک، مانند جرقه ناشی از سیم کشی معیوب و می تواند منجر به آتش سوزی شود.
همچنین می‌توان این دستگاه را برای شناسایی آنچه ممکن است به یک پریز خاص، مانند فن در مقابل رایانه رومیزی، وصل کرد، آموزش دید.
طراحی این تیم شامل سخت افزار سفارشی است که داده های جریان الکتریکی را در زمان واقعی پردازش می کند و نرم افزاری که داده ها را از طریق یک شبکه عصبی تجزیه و تحلیل می کند – مجموعه ای از الگوریتم های یادگیری ماشین که از عملکرد مغز انسان الهام گرفته شده است.
در این مورد، الگوریتم یادگیری ماشینی تیم برای تعیین مضر بودن یا نبودن یک سیگنال با مقایسه سیگنال های گرفته شده با سیگنال های دیگر که محققان قبلا برای آموزش سیستم استفاده می کردند، برنامه ریزی شده است.
هر چه شبکه در معرض داده های بیشتری باشد، می تواند با دقت بیشتری «اثر انگشت» مشخصه ای را که برای تشخیص خوب از بد یا حتی تشخیص یک دستگاه از دستگاه دیگر استفاده می شود
