اهدای جوایز اسکار در سالنی که کف آن از پارچه داکرون جیر است انجام شد

در دوران رنسانس، پارچه‌های مجلل و پارچه کاپشن ساخته شده از ابریشم و نخ‌های فلزی گرانبها جزو با ارزش‌ترین اقلام متعلق به افراد و کلیسا محسوب می‌شد.

به عنوان بیان قدرت، ثروت و ذوق، پارچه‌های بافته شده مخصوصی از جمله پارچه شمعی  که دارای یک نشان خانوادگی یا سایر نقش‌های مرتبط با شهرت خانواده بودند، بسیار ارزشمند بودند. چنین پارچه‌هایی در لباس‌های سکولار، لباس‌های مذهبی و اثاثیه داخلی استفاده می‌شد.

معنای دقیق برخی از نقوش که در دوره رنسانس از اهمیت ویژه ای برخوردار بودند به مرور زمان از بین رفته است. اما واقعیت این است که این منسوجات مجلل با ارزش ترین محصولات ابریشم بافان با استعداد شبه جزیره ایتالیا بود و به سراسر اروپا و همچنین به امپراتوری عثمانی صادر می شد.

مصرف گران‌ترین پارچه‌ها به خصوص پارچه داکرون به طبقات بالای جامعه محدود می‌شد که توانایی خرید آن‌ها را داشتند، اما تولید و بازاریابی پارچه‌ها افراد بیشتری را در تقریباً در تمام سطوح جامعه درگیر می‌کرد.

دوره ای از حدود 1400 تا 1600 دوره ای بود که در آن بافندگان شبه جزیره ایتالیا و همچنین اسپانیا در تولید منسوجات مخمل طرح دار دیدنی سرآمد بودند.

در حالی که پارچه‌های کتانی و پارچه جیر  با پرزهای حلقه‌ای برای اولین بار هزاران سال پیش در مصر ساخته شدند، تکنیک ایجاد مخمل ابریشم یک پیشرفت جدیدتر است. احتمالاً از چین سرچشمه گرفته است و به نظر می رسد حداقل تا قرن سیزدهم، اگر نه زودتر، توسعه یافته است.

اصطلاح مخمل پارچه ای را توصیف می کند که از نخ ابریشم ساخته شده است. ساختار این پارچه توسط تارهایی ایجاد می شود که روی میله ها یا سیم ها کشیده می شوند تا حلقه ها را ایجاد کنند.